verslag betreffende de eerste deelname van 'the DB boyz' door MRCO club

ik heb zelf nog heel wat neer te pennen betreffende onze eerste kennismaking met Tamiya België , maar ik kan jullie het verslag niet onthouden, dat door de voorzitter, Nicky Delmote van MRCO (de electro offroad club te Oudenaarde) werd neergeschreven. Hij was in Rumst samen met onze man v/d telling Nick, toeschouwer tijdens de finales.

bron :
www.mrco.tk

de 'sfeerbeelden' krijg ik hier niet op (ben niet zo'n pc expert) , je kan ze altijd bekijken op de mrco-site onder 'news' , maar hieronder nu het verslag :




News
News



M.R.C.O. // NEWS 21/09/2008

TamiyaCup 2008 te Rumst
Tamiya is een merk die iedereen reeds kent, aansluitend op hun populariteit organiseren de mensen achter Tamiya ook reeds sinds jaren hun eigen cup. Van zelfsprekend enkel voor eigenaars van Tamiya wagens in verscheidene klasses.

Zo vond de laatste race van het seizoen 2008 plaats te Rumst, op 21 september. Daar er op die dag geen MRCO activiteit gepland was, leek het voor het Debacquer-team het ideale moment om eens hun vrije zondag te spenderen aan een andere tak van de modelbouw, meer bepaald het onroad racen.

Tevens was dit één van de laatste wedstrijden die in de geschiedenis zal plaats vinden bij RTR, ofwel Racing Team Rumst daar de club binnenkort ophoud met bestaan. http://rtr.topgame.be/modules/news/article.php?storyid=110

Zo vertrok de familie Debacquer zondag morgen in de vroege uurtjes richting Antwerpen om bij het openingsuur van het circuit te arriveren op het circuit te Rumst. In de voormiddag werden er in elke klasse drie kwalificaties afgewerkt.

In de GT2-klasse kwam Debacquer John in actie, Neil verdedigde de MRCO kleuren in de Mini-klasse terwijl we Jim rondjes zagen rijden in de Stock-klasse.

Zoals bij MRCO had vader Kurt ook hier weer de handen vol met het prepareren van de drie wagens, met dit enig verschil dat we bij MRCO enige vertraging kwa startuur eens door de vingers zien, hier was het een strak schema die gevolgd werd onder leiding van de toch wel strenge stem van de omroepster.

Maar zijn drukke dag werd toch enigszins wel beloond met mooie prestaties van de MRCO-leden. Zo kwalificeerde Debacquer Jim zich mooi in de A-finale in zijn eerste wedstrijd buiten MRCO, in de Stock-klasse. Zijn broer Neil herhaalde die stunt door zich ook te kwalificeren in de A-finale maar dan in de Mini-klasse. Grote broer en topper bij MRCO John slaagde er op een haartje na net niet in om de A-finale te halen bij de grote en meer ervaren rijders. Welgeteld 1/10 van een seconde maakte het verschil tussen de 10de plaats in de A-finale, of de eerste plaats in de B-finale.

Maar dat hij (John) meer op zijn plaats had gezeten in de A-finale, bewees hij tijdens de drie finales. Aan rijkunst ontbrak het hem niet, maar de prestaties vielen ietwat tegen door bij een eerste deelname met touring wagens niet over het juiste materiaal/goede afstelling te beschikken om direct bij de toppers te kunnen meedingen, en hij werd ook door storing en pech na aanrijdingen tot twee keer toe geveld....

De broertjes Jim en Neil, toch wel de jongste piloten in hun klasses lieten op bepaalde momenten toch wel zien dat het talent er nu al in zit (wie twijfelde daar eigenlijk nog aan). Grappig om zien was dat ze het voorbij laten van de betere rijders op een zeer professionele manier klaar speelde, terwijl de volwassen piloten die zij dan op hun beurt moesten dubbelen toch wel iets moeilijker hadden met deze tak van het rijden, het fair voorbij laten van snellere wagens. Zo zie je maar, ook de ouderen kunnen nog leren van jongeren.

Na de wedstrijd volgde volgens mij de prijsuitreiking - vermoed ik, op dat moment vertoefden wij (Nic en Nicky) in de kantine waardoor we dit moment gemist hebben. Nieuw was tevens, in onze ogen gezien dan, de verloting van natura prijzen onder de deelnemers. En het mag gezegd worden, de natuur was heel mooi. Zo ging John naar huis met een setje armen voor zijn wagen, Jim won een toch wel zeer prachtige Mercedes body terwijl Neil een complete Tamiya wagen, jawel u leest het goed in de wacht wist te slepen.

Zo keerde iedereen te vreden terug na een lange race dag.

Enkele sfeerbeelden :